Bizitzea edo soilik existitzea 4

Eduard Wagner

Nire egungo bizitzarekin pozik egon ala ez, ezin dut zertan erantzun, oso ikuspegi pertsonala dela uste baitut. Pozik nago. Zergatik? Alde batetik, nire existentzia lehendik bizitzeko baimena eman zidatenaren aldean ondo doa orain, bestetik oso pozik nago 3 hamarkadaz bidelagun izan ninduen menpekotasuna kendu ahal izan nuelako. Ez dakit nola gertatu zen 2014an. Botere handiagoa ote zen edo nire buruari aitortu nahi nion baino suizidiotik gertuago nengoela. Dena den, ez dut zalantzan jarriko. Beharbada, hemen ematen ari naizen guztia batentzat edo bestearentzat baliagarria izan daitekeen esperientzia da. Baina horrek ez du esan nahi bizitakoa gaitzesten dudanik, ez, guztiz kontrakoa. Bitartean bizitzako 6 hamarkadetan momentu ederrak ere izan dira, zalantzarik gabe, eta burura etortzen zaidan gauzetako bat nire semearen jaiotza da. Zuk zeuk epaitu existentzia honek bizitzea merezi duen ala ez. Nahi duzun moduan ikus dezakezu: oroitzapen hauek ala nire bizitzako gertakarien sekuentzia bat besterik ez da. Esan nahi nuke hori bizi nuen garaian hori zuzena zela uste nuela. Senide edo lagunen aldetik ez nuen ia aholkurik jaso hori zuzena zen ala ez esateko. Baina beti zegoen galdera bat hau kontuan hartuko nuen ala ez. Noski, hurrengo orrialdeetan zehar, beti egongo dira legalitatearen atarian nagoen tokiak. Baina horiek duela denbora pixka bat izan zirenez eta pertsonalki orduan egin nuena edo egin ez nuena onartzen dudanez, ez dut arazorik ikusten ondorio hauek sortzen badira. Hau bizitza betea edo zoriontsua den ez dago nire esku, irakurlearena baizik, baina amaieran ondorio bat aterako dut.
4. bertsio berritua